Memlekette olan bitenleri gördükçe siyahın beyaz, beyazın siyah, yalanın doğru, doğrunun yalan şeklinde anlatıldığını gördükçe insanın uykuları kaçıyor,insanlığından utanıyor.

Cahit Sıtkı Tarancı’nın ” Memleket isterim ” şiiri aklıma geliyor.

Bugün ülkemi seviyorum, ben insanım diyenler, halkının iyiliği için yaşayanlar başka bir dünya özlemi içinde, başka bir memleket özlemiyle yaşayanlar.

Öyle bir memleket ki;

Fakirliğin, yoksulluğun olmadığı.

Emeklisinin öz vatanında ömründe kalan son beş, on yılında memleketini gezebildiği.

Çarşıya, pazara gittiğinde fiyatlara bakmadan temel gıda maddelerini alabildiği.

Torunlarına istediği hediyeleri alabildiği.

Emekçilerin her gün üretmek için, ülkesinin kalkınmasına katkı vermek için bu dünyada cenneti yaratmak, güneşi zapdetmek için işe gittiği.

Mutluluğun hayallerini kurmadığı, resminin yapılmasının sözünü etmediği.

Memleket isterim.

Cumhurbaşkanıma başka bir ülkenin yöneticisinin ” aptal olma ” demediği.

Herkesin bahçeli, yeşil alanı olan konutunun olduğu.

Savaşların, her gün asker ölüm haberlerinin olmadığı bir memleket isterim.

Adaletin herkese eşit uygulandığı, herkesin can güvenliğinin olduğu, okuyanın, yazanın, konuşanın özgür olduğu.

Yöneticilerin halkının emrinde olduğu, onunla birlikte maç kuyruğuna girdiği, beraber otobüslerde seyahat ettiği.

Memleket isterim.

Açlıktan hastalıklara kapılmadığı,kırılmadığı,mutlu çocukların olduğu.

Cezaevlerinin boş, okulların dolu, ibadetin tanrı için yapıldığı.

Herkesin güldüğü, mutlu olduğu.

Herkesin ayda en az iki kitap okuduğu.

Bilimin her alanda söz sahibi olduğu.

Memleket isterim.

Memleket isterim, her yıl binlerce bilim adamının yeni buluşlar yaptığı.

Acıların, ağlamanın, yoksulluğun, kötülüğün, çalmanın, çırpmanın olmadığı.

Kâğıt toplayan çocuklar yerine kağıttan uçurtmaların uçurulduğu mutlu çocukların olduğu.

Öğrencilerin mutlu, huzurlu olduğu.

İşsizliğin olmadığı, üreten ve dünyaya satan zengin, mutlu, huzurlu hayat dolu cıvıl, cıvıl insanların olduğu.

Parsının pul, kendisinin kul olmadığı.

Öyle bir yaşam ki, hayal kurmaya gerek duymadan, kurdukları her hayali gerçekleştirmiş insanların olduğu.

Kadın, erkek ayrımının yapılmadığı, baldızın helal olmadığı ! Namuslu, utanması olan, kamu malına el uzatmayan, ülkesini soymayan yöneticilerin, dindarların olduğu.

Memleket isterim.

İnsanın insana kul olmadığı, yaşamın en kutsal değer olduğu.

Memleket isterim.

Bütün dünya uluslarını ve halklarını birbirine düşman eden dinciliğin, ırkçılığın, dikenli telli sınırların, gelir adaletsizliğinin olmadığı herkesin kardeşçe yaşadığı bir memleket ve de dünya isterim.